Produkties en/of songs voor Casey & the Pressure Group
<< Terug naar het overzicht
 |
||||
| titel | jaar | P=Producer A=Auteur |
label | hitparade |
| Lazy Bones In the smoke house |
1970 | P/A | Philips 6075108 | Tip |
| Toen Casey and the Pressure Group eens mee zouden werken aan televisie programma in België, vroeg voorman Cees Schrama aan Peter Koelewijn of hij mee wilde doen als gitarist want zijn originele snarenman was verhinderd. In die tijd was Peter discjockey bij Radio Luxemburg en deed als belangrijke DJ van die zender ook veel z.g. drive-in shows. Tijdens één van die shows in discotheek De Windmolen in een klein Belgisch plaatsje had hij van de eigenaar een T-shirt gekregen met daarop de naam van het etablissement. Dat shirt had hij aan onder een openstaand mouwloos vestje tijdens de TV opnamen met de Pressure Group. Dat realiseerde hij zich later in de kleedkamer en tevens herinnerde hij zich het verhaal dat Johan Cruyff een jaar daarvóór had verteld (zie Johan Cruyff met “Oei, oei, oei, dat was me weer een loei”). Het commercieel inzicht van de populaire voetballer had hem zeer aangesproken. Peter zocht een telefoon en belde de eigenaar van de Windmolen. “Ik ga zo dadelijk aan een TV programma van de BRT meewerken”, deelde hij hem mee (het programma wás al opgenomen, maar ja….). “Wat heb je er voor over als ik jouw T-shirt aantrek?” De man van de discotheek had daar wel een handvol frankjes voor over en Peter sprak af om na de uitzending even langs te rijden om het geld op te halen. Het programma stond op de band en zou na een paar dagen worden uitgezonden. Toen Koelewijn later naar de uitzending keek, zag hij dat hij prima in beeld kwam. Alleen zag je, door dat vestje, steeds maar de helft van het shirt. Dan weer even “Wind”en dan weer “Molen” en soms zat dat vestje alles in de weg. Niet erg bruikbaar voor die discotheek dus. De drive-in show werd ook niet meer door de Windmolen geboekt… |
||||