Al een paar jaar liepen Helmut en manager Piet Roelen rond met het idee om een keer de grootste popsongs uit de geschiedenis op te nemen. In februari 2003 hakte Roelen de knoop door en besloot "het" te gaan doen, maar wel weer met producer Peter Koelewijn. Die had een jaar daarvoor de opname van de Elvis songs ("My tribute tot the king") overgelaten aan Helmut zelf. Die plaat werd overigens een groot succes. Helmut was het er mee eens om"Peer" er weer bij te halen en in mei, juni en juli van 2003 werd "Pop Classics in Symphony" opgenomen in de Nederlandse Fendal Sound Studio´s te Loenen aan de Vecht met als technicus Hans van Vondelen. Het werd een grootse operatie omdat Peter alle secties, ritme, strijkers, koper, hout, percussie en koor apart opnam. Fantastisch was dat Helmut, zo druk als hij was, bijna alle opnamen bijwoonde. Dus meestal honderden kilometers aflegde naar Loenen. Arrangeur Wim Bohets, die in Mechelen woont, woonde de halve zomer in een hotel in Breukelen.

De producer had in het verleden al eens tegen vrienden gezegd dat, als zij van plan waren in de Benelux op vakantie te gaan, zij dat moesten doen als Koelewijn een plaat aan het opnemen was met Helmut Lotti. Meestal was er dan sprake van een hittegolf (zoals bij de opname van Classic 3, het Christmas album en de Final Edition). De extreem warme zomer van 2003 begon in mei en duurde tot en met augustus!

Het toeval wilde dat in het begin van het jaar Roelen gebeld werd door het management van Cliff Richard met de vraag of Helmut het liedje "Mary´s Boy Child" als duet zou willen zingen met Sir Cliff op diens nieuwe kerstplaat. "Doen we", antwoordde Piet "als mijnheer Richard een duet wil doen met Helmut op onze nieuwe CD". Voor die nieuwe Helmut plaat was ook "Danny Boy" gepland en daarvan was toevallig de orkestband al klaar. Dus zo stonden Sir Cliff Richard en Helmut Lotti op 28 maart in een studio in Londen samen achter de microfoon met Peter Koelewijn als producer.

De TV-special werd in twee dagen opgenomen op de schitterende Grote Markt van Brussel in de open lucht. Dat was weer zo´n mega-gok van manager Roelen. Want als er maar een paar druppels regen zouden vallen, ging het feest niet door want de meeste muzikanten (b.v. strijkers!) hadden instrumenten die van onschatbare waarde waren en die absoluut geen vochtigheid konden verdragen.

Maar, zoals gezegd, ook díe dagen heerste er een hittegolf..Duizenden uitgelaten fans van Helmut gingen uit hun dak en dat werd nog eens geaccentueerd bij het duet van Helmut met Cliff Richard. Toen Peter Koelewijn de eerste avond om half twee bij het hotel aankwam, waar iedereen overnachtte, werd hij opgewacht door een aantal fanatieke fans van Cliff die op een glimp van hun idool stonden te wachten. Maar die lag natuurlijk allang op één oor. Een dame van middelbare leeftijd kwam op de producer af en vroeg: "Mijnheer Koelewijn, u hebt toch met Cliff Richard gewerkt, is ´t niet? En logeert die óók in dit hotel?" Toen Koelewijn bevestigend knikte, vroeg de vrouw met haar liefste stem: "Ach, zou u hem niet even uit bed willen halen en hem zeggen dat ik zo graag een handtekening van hem wil hebben.?"

Zie ook fotogalerij: Cliff Richard