Na “Popclassics” wilden de artiest
en zijn team weer terug naar de muziek die al heel lang
bewezen had onverslijtbaar te zijn. Het idee ontstond om een CD te maken
met originele Russische liedjes en/of songs die van Russische origine
waren.
In mei 2004 begon Peter Koelewijn met de opnamen in de Fendal Sound Studio
in het
Nederlandse Loenen a/d Vecht, samen met technicus Hans van Vondelen en
arrangeur
Wim Bohets. Men wilde het zo authentiek mogelijk laten klinken en daarom
werd naarstig
gezocht naar echte Russische klanken zoals balalaika’s én
een origineel Russisch
kozakkenkoor: dat werd het Black Sea Cossacks Choir onder leiding van
de bekende
Duitse zanger (van Russische nationaliteit) Peter Orloff
Na de opnamen ging Helmut de liedjes verfilmen in Rusland voor een
grote TV special die
later dat jaar in diverse landen uitgezonden zou worden. Dat had nogal
wat voeten in de aarde
en leverde een paar vermakelijke verhalen op. Dit is er één
van.
Er was nogal wat te organiseren in Rusland vóór en tijdens
het filmen en daarvoor had men
enkele Russen ingehuurd. Voor het liedje “Ej Ukhnem” moesten
wat bosarbeiders opgetrommeld
worden die hard aan het hakken en zagen zouden zijn en die aan het eind
van het liedje, pal achter Helmut, een boom zouden laten neerploffen.
“Zijn alle formaliteiten voldaan ?”, vroeg
manager Piet Roelen nog aan de Rus, die voor dit soort organisatorische
rompslomp was
aangetrokken. Want Piet wist ook dat je niet zomaar in een land aan
de gang kon gaan zonder dat
de betreffende autoriteiten daarvan op de hoogte waren. En vooral in
landen als Rusland niet.
“Ja hoor”, werd hem verzekerd. Maar even nadat de omgehakte
boom de grond had geraakt, scheurde een autootje met indrukwekkende
tekens de open plek op, waar de filmopnamen werden gemaakt. Al snel
was het de West Europeanen duidelijk dat het hier om iemand ging
van bos- en milieu beheer. “U hebt geen toestemming om zomaar
een Russische boom om te
hakken”, vertaalde de tolk. “Hij zegt dat u vijfhonderd
dollar boete moet betalen”. Piet Roelen
was razend en ging verhaal halen bij zijn “regelaar” en
bezwoer dat hij in nog geen vijfhonderd jaar die boete zou neertellen.
Uiteindelijk werd alles in der minne geschikt. Later ging één
van
de bosarbeiders naar Roelen toe en vroeg hem: “Vond u het niet
raar dat die man van bosbeheer
hier zo snel was ? Hoe kon hij nou weten dat we die boom hadden omgehakt
?” Piet moest beamen dat dat wel erg toevallig was. “Niks
toevallig”, haalde de arbeider hem uit de droom.
“Die Russische regelaar van jou heeft zélf die boswachter
gebeld. En hem gezegd dat we zo laat en zo laat die boom gingen omhakken.
En dat hij wél dat geld van die boete met hem wilde delen……”
|