Produkties en/of songs voor Q 65
<< Terug naar het overzicht | Klik op een afbeelding voor een vergroting
| hoes | titel | jaar | P=Producer A=Auteur |
label | hitparade |
 |
You´re the victor And your kind |
1966 | P | Decca AT 10 189 | 11 |
| Rein Klaassen, adjunct-direkteur van platenmaatschappij Phonogram (Philips) riep in 1964, toen Nederlandse beatbands, in navolging van de Liverpool-golf uit Engeland, aan het opkomen waren, dat Philips absoluut niets met die bende herrieschoppers te maken wilde hebben. “Daar wagen we onze naam niet aan”, oreerde hij in een marketing vergadering. Toen hij geruime tijd later eens een middagje in een grote platenwinkel was gaan kijken en zag hoeveel schijven er inmiddels werden verkocht van groepen als The Motions en Golden Earrings, verkondigde hij in dezelfde vergadering dat het produktie team van Phonogram als de bliksem beatgroepjes moest gaan zoeken. Dat team, zeer succesvol in alle soorten muziek, had echter niet zo gauw een oplossing. Tot Rine Geveke, de zéér succesvolle vrouwelijke producer van o.a. Willy en Willeke Alberti, Malando en John Woodhouse, droog opmerkte: “Dat moeten de jonge jongens doen”. Die “jonge jongens”waren Hans van Hemert en Peter Koelewijn die allebei ongeveer tegelijkertijd waren toegevoegd als “leerlingproducers”. Hoewel Koelewijn als artiest al diverse hits met zijn Rockets achter de rug had, had hij te verstaan gekregen dat hij bij Phonogram éérst maar eens een jaar of zes als leerling moest mee lopen. Net als Hans trouwens. En toen kwam die opmerking van juffrouw Geveke. De twee mochten aan de slag. Peter wilde sowieso naar Den Haag naar De Marathon, de rolschaatsbaan waar elke maandagavond de artiesten en managers in de kantine bijeen kwamen. Phonogram-producer en Hagenees Bert Schouten én Herman Batelaan, Haagse manager van o.a. Johnny Lion & The Jumping Jewels zouden hem op zijn zoektocht bij staan. Peter had bij het binnenrijden van de Residentie al vaak de naam Q 65 op muren en dergelijke zien staan en uiteindelijk vonden hij, Bert en Herman de band in zaal De Eekhoorn. Toen zij binnen kwamen was de groep volop aan het repeteren en het eerste wat Koelewijn zag, was zanger Wim Bieler die vol overgave een voortplantings-act met de microfoon aan het uitvoeren was terwijl een paar meisjes vol adoratie stonden toe te kijken. “Dat wordt mijn band”, wist de nieuwbakken producer meteen. Toen ze een half uurtje later weer buiten stonden zuchtte Batelaan, die de keurige Jay-Jay’s gewend was: “Jeetje, wat een zootje”. Een maand later nam Peter met “De Q” de eerste single “You’re the victor” op. De plaat schoot in een paar weken hoog de hitparade in. Tijdens het inzingen kon Peter in de regieruimte absoluut niet verstaan wat Wim Bieler zong. “Ik zal eens naast hem gaan staan”, zei hij tegen de jonge kersverse technicus Jan Audier. Maar zelfs pal náást de zanger kon de producer niet volgen waarover het lied ging. “Laat maar zitten”, zei hij even later tegen Jan, “het klinkt lekker en we hoeven er geen schoonheidsprijs mee te winnen”. De muziek van de band was rauw, maar Koelewijn nog niet ruig genoeg. Hij had platen van The Who gehoord en wilde dat vervormde en “rondzingend”geluid ook. “M’n meters schieten in het rood”, riep Jan vertwijfeld. “Zet ze dan uit, dan zie je ’t niet”, antwoordde Peter, die als beginneling niet wist waarover hij het had. Toen de opname klaar was, durfde de technicus de tape niet in het studio archief te leggen, bang als hij was dat hij door zijn collegae zou worden neergesabeld wat die vervorming betrof. Toen de plaat een groot succes werd, haalde hij de band uit zijn kastje en legde ‘m vol trots in het archief…. Peter Koelewijn maakte maar één plaat met Q 65. Hij ging stage lopen bij muziekuitgeverij Altona en het produktie-team van Phonogram vond dit een “conflict of intrest”. Zo raakte hij de Q kwijt aan Hans van Hemert en Armand, waarmee hij ook de eerste plaat had gemaakt, aan Bert Schouten. Daarom zocht Peter naar alternatieven en begon hij in de Altona tijd met Bonnie St. Claire en Ronnie & de Ronnies (“Beestjes”). Q-zanger Wim Bieler overleed in 2000 Jay Baar stierf in 1990 |
|||||