* Kom van dat dak af
* Laat me los
* Marijke
* 24.000 kussen
* Speel die dans
* Mij oh mij
* De wolf
* Angeline
* Robbie
* Prima Donna
* Veronica Sorry
* Je wordt ouder pappa
* KL 204 (Als ik God was)
* Klap maar in je handen
* De hele stad is gek en dol
* Zolang de moter loopt
* De tijger is los
* Ik ben geen jojo
* Een hete zomer


Deze verzamelaar werd eind 2002 uitgebracht door Universal. Er zit wat leuke informatie bij en ook de eventuele hitparade-noteringen in Nederland én België staan achter de diverse nummers.

* Kom van dat dak af
* Angeline (m´n blonde sexmachine)
* Marijke
* Mij oh mij
* Kl 204 (Als ik God was)
* Je wordt ouder papa
* De sprong in het duister
* De tijger is los
* Als het anker het houdt (wint het schip van de storm) (Duet met Marga Bult)
* Parlez-vous Francais ?
* Speel die dans
* Robbie
* 24.000 kussen
* De loop van een geweer
* Zolang de motor loopt
* Veronica Sorry
* Klap maar in je handen
* Kom van dat dak af (Rap-versie met DJ Sven en Miker G)

Harry Jager, ex medewerker bij Phonogram, nam het initiatief om een triple CD samen te stellen van alle "normale" singles alsmede rariteiten op single gebied, die Phonogram van Peter Koelewijn, al of niet met zijn Rockets, had uitgebracht. De CD werd begin 2004 gereleased door Universal en Harry's firma, Hunter Music, tekende voor de samenstelling, hoes enz.

Jager sprak het project, in de tweede helft van 2003, goed door met Peter Koelewijn. Die had al jaren een paar wensen wat betreft het uitbrengen op CD van diverse tracks, die óf totaal onbekend waren óf zelfs nooit op de markt waren verschenen.

Want toen Peter z'n personal site gestalte aan het geven was, stuitte hij
namenlijk op een paar vreemde zaken. Zo vond hij op de site van de, veel te vroeg overleden, Eindhovenaar Wim v.d. Mark (die een gigantisch archief had opgebouwd met o.a. materiaal van Eindhovense artiesten, dus ook Peter Koelewijn)op de Peter en zijn Rockets plaat "Bonnie Brons" met als B-kant "'t Is over". Het plaatnummer én de maatschappij stonden er bij: DECCA FM 264422, release 1962. Er stond geen hoes bij en toen Koelewijn aan Wim om de plaat vroeg om eventueel zelf het label te scannen, moest die bekennen dat hij die plaat nergens kon vinden. Maar andere vezamelaars óók niet.

De zanger wist uiteraard nog wel dat hij in de jaren zestig "Bonnie Brons"
met z'n band had opgenomen, maar het is hem nooit gelukt om waar dan ook die plaat op de kop te tikken. Nagevraagd kon men bij de vroegere platenmaatschappij ook niet meer dan het plaatnummer vinden. Dus kan het zijn dat de plaat toentertijd wél is aangekondigd, maar nooit is uitgebracht.
Daarom wist Peter natuurlijk metéén, dat dat nummer op deze triple CD moest komen! Trouwens: hij heeft een paar jaar later wel "Bonnie Brons" nog eens opgenomen met het Lowland Trio (zie op de site).

Peter Koelewijn heeft diverse van zijn songs in andere talen opgenomen. Dat is goed te zien opp de site bij de singles. Maar er zijn Engelse opnamen die nooit, waar dan ook, zijn uitgebracht. Dat zijn de Engelse "Conny", "Lonnie", "Angeline" en "Robbie". Die moesten natuurlijk eveneens op deze verzamelaar.
Ook heeft Peter de songs op de LP "Het beste in mij is niet goed genoeg voor jou" laten vertalen en die liedjes als demo's ingezongen.
Dat allemaal in 1978 op verzoek van Freddy Haayen, die toentertijd directeur was van Polydor in de VS. Maar meer dan mooie beloften had die niet in huis. Het hele project is nooit doorgegaan. Dat materiaal is niet voor deze CD gebruikt.

Er is nog overwogen om ook Koelewijn hits als "Alice, who the X is Alice?" (als Gompie) op dit drieluik te zetten, maar daar is van afgestapt. Zo hoorden er, volgens Peter, ook geen platen op die hij in groepsverband heeft gemaakt. Zoals De Praatpalen.

Bij deze trippelaar is een boekje gesloten met daarin bijna alle single-hoezen, een uitgebreide biografie, foto's en jaartallen van releases. Uiteraard heeft men het meeste van de gegevens van Koelewijn's site gehaald.
De CD kwam tot stand in samenwerking met het Nationaal Pop Instituut.

· Kom van dat dak af
· Angeline (m’n blonde sexmachine)
· Veronica sorry
· Je wordt ouder pappa
· Klap maar in je handen
· KL 204 (Als ik God was)
· Marijke
· Een hete zomer
· Zolang de motor loopt
· Brigitte (miss sex appeal)

De grote Belgische krant, “Het laatste nieuws”, zette een ludieke actie in gang: het ondersteunen en promoten van een aantal, speciaal door de krant samengestelde, CD’s van artiesten van Belgische en Nederlandse bodem. Dat alles onder de naam Belgenpop. “Het beste van Peter Koelewijn”was begin 2004 één van die platen. Alleen wist de zanger niets van deze initiatieven. Dus wat schetst zijn verbazing toen hij in april van dat jaar te horen kreeg dat voor hem een platina plaat klaar lag want inmiddels waren er 50.000 stuks van zijn CD verkocht. Die platina plaat is te zien bij “awards”.

In 2003 werd Petrer Koelewijn gevraagd of hij zijn stem wilde lenen aan een animatiefilm voor kinderen, die later dat jaar door de kinderzender Nickelodeon op TV zou worden gebracht. Peter had zoiets al eens eerder gedaan in "De Zwanenprinses" in 1997 en dat was hem heel goed bevallen.

Hij kreeg de rol van Skunk, de manager van hoofdpersoon Rock Zilla (met de stem van Barry Hay). De serie werd zo'n succes op TV dat er in de jaren daaropvolgende minstens acht DVD's werden uitgebracht.

Peter Koelewijn deed aan alle afleveringen mee. Andere bekende stemmen waren o.a. die van Tatum Dagelet, Karin Bloemen, Beau van Erven Dorens, Joop van Tellingen en Birgit Schuurman.

Live bij Omroep Brabant Eindhoven

1. De hele stad is gek en dol
2. Mij oh mij
3. Marijke
4. Je wordt ouder pappa
5. De wolf
6. Robbie
7. Angeline (m’n blonde sexmachine)
8. Kom van dat dak af
9. Rock ’n roll groupie
10. Klap maar in je handen .

Rimpelrock in Hasselt

1. De hele stad is gek en dol
2. Angeline (m’n blonde sexmachine)
3. Marijke
4. Je wordt ouder pappa
5. De wolf
6. Alice (who the X is Alice ?)
7. Mij oh mij .
8. Robbie
9. Kom van dat dak af
10. Klap maar in je handen

Peter in Polen

1. Jenny
2. Kom van dat dak af
3. Rock ’n roll groupie
4. De hele stad is gek en dol
5. Lonnie
6. Speel die dans
7. Robbie
8. Bonnie
9. The Kiss (Door Babe)
10. Brigitte

Bonus tracks

1. KL 204 (als ik God was) (Peter Koelewijn solo)
2. De sprong in het duister (Peter Koelewijn solo)
3. Ren naar hem (Peter & zijn Rockets)
4. De hond mist je (Peter Koelewijn solo)
5. Alice (who the X is Alice ?) (Peter Koelewijn als Gompie)

Vorig jaar zomer besloot Peter Koelewijn om met de Rockets, lichting zeventiger jaren, een DVD te maken toen hij werd uitgenodigd door Omroep Brabant om daar een live optreden
te doen. Dit concert is in een 5.1 mix te horen op de DVD “Live in concert”. Kort daarna trad de van oorsprong Eindhovense zanger met de groep op tijdens het vermaarde Rimpelrock festival in Hasselt (B) voor duizenden enthousiaste festivalgangers. Deze opname is in stereo. Evenals de bonustracks “De hond mist je”, “Ren naar hem”, “KL 204”, “De sprong in het duister” en de gigantische Europese hit “Alice” die de zanger onder de naam Gompie opnam.

Toen Peter in 1981 met de meidengroep Babe, waarvan hij de producer en liedjesschrijver was, naar Warschau ging omdat zijn pupillen daar een special gingen opnemen, kon hij niet vermoeden dat de regisseur van die TV registratie ook met hém een programma wilde maken. De producer/zanger deelde mee dat hij alleen in het Nederlands zong en dat de Poolse kijkers daarop misschien niet zaten te wachten maar de regisseur antwoordde laconiek: “dan zetten de kijkers de TV maar uit”. Het resultaat werd een unieke show en die maakt deze DVD extra interessant. In totaal staat er ca 140 minuten muziek op “Peter Koelewijn en zijn Rockets. Live in concert”.

1. Pachelbel’s muziek
2. Zij is een wonder
3. Sluit de deur (zo zachtjes als je kan)
4. Ik droom mezelf bij jou
5. Als ik je zie (duet met Carola Smit)
6. Mamma (Elisabeth)
7. Het gaat nooit over
8. De loop van een geweer
9. De hond mist je
10. Perpetuum mobile
11. Als het anker het houdt (wint het schip van de storm) (duet met Marga Bult)
12. De sprong in het duister
13. Zie je
14. Robbie
15. Dan een mooie huid alleen
16. KL 204 (als ik God was)
17. Het heilig vuur (met George Kooymans, Rinus Gerritsen en Cesar Zuiderwijk)

Toen Peter Koelewijn eind 2006 te horen kreeg dat hij op 18 maart 2007 de prestigieuze Radio 2 Zendtijdprijs zou krijgen, besloot hij tegen die tijd een CD te laten verschijnen. De tijd was te kort om twaalf of dertien nieuwe liedjes te schrijven en op te nemen. Maar hij had nog een paar tracks klaar liggen (“Pachelbel’s muziek”, “Zij is een wonder” en “Ik droom mezelf bij jou”) , die hij een paar jaar daarvóór had opgenomen. Oók voor een nieuwe CD, maar dat kwam er steeds niet van.  Verder had hij voor een TV special, die eind jaren tachtig aan hem was gewijd, een duet gezongen met BZN zangeres Carola Smit: “Als ik je zie”. Carola had geen bezwaar om dat duet op Peter’s CD te laten verschijnen. Verder nam de producer/zanger nog twee nieuwe liedjes op: “Mamma (Elisabeth)” en “Sluit de deur (zo zachtjes als je kan)”. Zo verscheen de CD  “Mijn mooiste liedjes” met gedeeltelijk nieuw materiaal en deels bestaande opnamen rond de prijsuitreiking.

Hier onder nog de commentaren die Peter bij elke track van de CD schreef.

1. Pachelbel's Muziek
Johann Pachelbel (1653-1706), de in Neurenberg geboren barok componist, is tot op de dag van vandaag bekend door zijn beroemde Canon in D, of, zoals de originele titel luid: “Kanon und Gigue in D-dur für drei Violinen und Basso continuo”. Voor mij was dat werk al heel lang één van mijn favoriete klassiekers en ik was al geruime tijd van plan om hier iets mee te doen. Een paar jaar geleden schreef ik een tekst en een melodielijn, volledig geïnspireerd door de Canon in D, waarin ik beschrijf hoe prachtig de muziek van Johann Pachelbel nog steeds is. Hans Hollestelle schreef het arrangement en we namen Pachelbel’s muziek op in de Fendal Sound Studio in Loenen aan de Vecht. Het koortje bestaat uit Humphrey Campbell, Hans van Vondelen en mijzelf.

2. Zij Is Een Wonder
In 1993 nam ik “Zij Is Een Wonder” op met zanger Roland Verstappen. Het idee voor het liedje had ik echter al meer dan twintig jaar en had als werktitel “Elke Dag Zo’n Wonder Is Een Wonder”. De bedoeling was dat ik dat zelf zou opnemen maar aangezien er repertoire gezocht moest worden voor Verstappen, besloot ik het liedje voor hem af te maken. Maar altijd bleef het idee om het toch nog zelf een keer op te nemen. Opgenomen in de Fendal sound Studio met arrangeur/gitarist Hans Hollestelle.

3. Sluit De Deur (Zo Zachtjes Als je Kan)
Eind jaren zestig begon ik aan een reeks succesvolle opnamen met de toen nog zeer jonge Bonnie St. Claire. Bonnie bleek vooral in de ballads een zangeres van grote klasse en de eerste grote hit werd “I Won’t Stand Between Them”. Een paar jaar later kwam het, eveneens door mij geschreven “Close The Door (As Softly As You Can)”. In 1976 besloot ik met Bonnie “Dr. Bernhard” op de plaat te zetten. Voor de b-kant van die single schreef ik een Nederlandse tekst op “Close The Door” en dat werd “Sluit De Deur”, een versie die eigenlijk veel te mooi was voor een b-kant. Daarom besloot ik het zelf voor deze CD nog eens over te doen. Eveneens opgenomen in de Fendal Sound Studio met Hans Hollestelle.

4. Ik Droom Mezelf Bij Jou
De gedachte achter dit liedje is het leven van een artiest, die heel vaak en soms lang van huis is. Arrangeur Hans Hollestelle zorgde voor een moderne drive en technicus Hans van Vondelen van Fendal Sound (ex-leadzanger van de Shorts), Humphrey Campbell en ik deden het koorwerk.

5. Als Ik Je Zie (Let It Be Me)
Ik heb het altijd heel goed kunnen vinden met de leden van BZN. Toen ik rond 1986 een TV special zou gaan maken, wilde ik daarin graag een duet zingen met Carola Smit. Zij wilde dat doen maar moest eerst toestemming vragen aan de jongens van de groep. Als eerste en enige kreeg ik het groene licht om iets samen met de BZN zangeres op te nemen. Enige tijd daarvoor had ik een Nederlandse tekst geschreven op het wereldberoemde “Let It Be Me” (geschreven door Gilbert Bécaud en Pierre Delanoë) en in de Wisseloord Studio namen wij de vertaling “Als Ik Je Zie” op. Het werd een prachtige vertolking, maar die mocht alleen gebruikt worden voor de TV uitzending. Daarom is het zo bijzonder dat deze opname nu wél op deze CD staat.

6. Mamma (Elisabeth)
Ik heb altijd een sterke band gehad met mijn moeder, Elisabeth. Toen zij de tachtig naderde, raakte zij steeds meer in zichzelf gekeerd en als ik bij haar op bezoek ging (zij woonde bij m’n zus Josephine en neef Roberto), bleef ze soms al die tijd voor zich uitkijken, zonder iets te zeggen. Af en toe reageerde zij wel op dingen die ik zei maar voor de rest leefde zij in haar eigen wereld. Zoals zo vaak bij mensen die over de tachtig geworden zijn. In die tijd schreef ik dit liedje voor mijn moeder. Toen zij een paar jaar geleden overleed, nam ik mij voor om “Mamma” eens op de plaat te zetten. Ik nam het op in de Fendal Sound Studio met arrangeur Hans Hollestelle.

7. Het Gaat Nooit Over
Eerder verschenen op de LP “Diep Water” in 1984. Eén van de liedjes waarvan ik vind dat die onderschat wordt. Ik heb me muzikaal laten inspireren door “Tears Of A Clown” van Smokey Robinson. Opgenomen in de Soundpush Studio in Blaricum met technicus Albert Boekholt en arrangeur Hans Hollestelle.

8. De Loop Van Een Geweer
Toegegeven, de fretloze bassound en het ritme uit “Nightshift” van The Commodores zijn onmiskenbaar. Voor de rest is deze opname uit 1986 een volledige Peter Koelewijn plaat. In de tekst beschrijf ik de diverse tragische aanslagen op de groten der aarde die vaak zelf zo vredelievend van aard waren zoals Mahatma Ghandi en John Lennon. Op mijn manier interpreteer ik het “wie door het zwaard regeert zal door het zwaard vergaan” in “de loop van de aarde wordt door niemand bepaald” en daarmee “noch de loop van een geweer”. Arrangement van Hans Hollestelle, studio Soundpush met technicus John Sonneveld.

9. De Hond Mist Je
Van de LP “Diep Water” uit 1984. Het eeuwenoude ‘ik mis je gevoel’ omgezet in een originele tekst. De hond mist je, dat is waar, maar aan het eind is duidelijk dat hij niet de enige is die jou mist….

10. Perpetuum Mobile
In 1976 kreeg TV persoonlijkheid Ad Visser het idee om bekende popgroepen muziek te laten schrijven op teksten van befaamde Nederlandse dichters. Hij benaderde daarvoor o.a. Kayak, Earth & Fire en mij. Ik zocht een tekst uit van Hans Dorrestijn: Perpetuum Mobile, maakte er pakkende muziek op en zette het prachtige liedje op de band. De LP waarop het liedje terecht kwam, “Zing Je Moers Taal”, werd een redelijk succes. Ik nam het op met mijn band The Rockets waarmee ik op dat moment aan het toeren was.

11. Als Het Anker Het Houdt, Wint Het Schip Van De Storm
Eveneens van de LP “Diep Water” uit 1984. Ik wilde graag een duet opnemen en vroeg daarvoor Marga Bult, die net met een solo-carrière was begonnen nadat de meidengroep Babe, waarvan zij deel uitmaakte, uitelkaar was gegaan.

12. De Sprong In Het Duister
Een verhaal over de levenscyclus, van de geboorte tot het einde. Ik heb nooit onder stoelen of banken gestoken dat ik voor de tekst geïnspireerd werd door het “Les Trois Cloches” van Les Compagnons de la Chanson. Alleen heb ik mijn visie gegeven op die cyclus “van de wieg tot het graf”. Het lied stond op de LP “Diep Water” in 1984 en werd als single een behoorlijke hit.

13. Zie Je
Misschien wel het mooiste liedje van de LP “Het Beste In Mij Is Niet Goed Genoeg Voor Jou” uit 1977. Gitarenwerk en een strijkkwartetje omlijsten prachtige ingetogen muziek en een pakkende tekst. Een liefdesliedje zoals zo’n liedje dient te zijn.
Arrangeur was Harry van Hoof, de opname was in de Phonogram Studio in Hilversum met technicus John v.d. Houten.

14. Robbie
Het grote success uit 1974 mag niet op deze CD ontbreken. Er is nogal wat misverstand rond de tekst. Het liedje gaat dan wel over Rob Out, toentertijd programmaleider en DJ van Radio Veronica, maar de werkelijkheid had weinig met liefdesperikelen, waarover de tekst gaat, te maken. Rob Out was een goede vriend van mij en om alle schijn van vriendjespolitiek te vermijden, draaide hij nooit een plaat en/of productie van mij. “Ik kan je beter een oplawaai verkopen en je vijand zijn”, zei ik op een gegeven moment tegen de DJ. “Ik wil dat je mijn platen gewoon behandelt als die van ieder ander, want op deze manier kan ik binnenkort m’n werk wel vergeten”. Rob begreep dat toen en de platen van zijn vriend werden net zo beoordeeld als alle andere. Toen Veronica door de politiek gedwongen werd van zee te verdwijnen, was dat een zware tijd voor Out en de zijnen. Daarop schreef ik “Robbie” met de regels “Robbie, ik heb mijn portie gehad maar verwachtte nooit dat jij het jouwe óók krijgen zou”. Een hoop wat in de tekst staat is authentiek: wij zijn samen op vakantie geweest en hebben een business gehad (Rob Out als Egbert Douwe op het door mij geschreven en geproduceerde “Kom uit de bedstee, m’n liefste”). Maar we hebben geen meisje gedeeld, daarmee werd de tegenslag bedoeld. De plaat werd opgenomen met de toenmalige Rockets in de Phonogram Studio.

15. Dan Een Mooie Huid Alleen
De opening van de met een Edison bekroonde LP “Het Beste In Mij Is Niet Goed Genoeg Voor Jou” uit 1977. Voordat ik de liedjes definitief in de Phonogram Studio ging opnemen, repeteerde ik een weekje met de sessiemuziekanten in een studiootje in Soest. En die muzikanten behoorden tot de beste van Nederland in die tijd: drummer Louis Debij, gitaristen Hans Hollestelle en Lex Bolderdijk, bassist Jan Hollestelle en organist/pianist Hans Jansen. De laatste werd af en toe afgewisseld door arrangeur Harry van Hoof (ex Peter & Rockets). Fantastisch is het mondorgel werk van John Lagrand en zijn de strijkers o.l.v. Benny Behr. De tekst gaat over dé artiest, die altijd in het middelpunt van de belangstelling staat maar die, ondanks de gevaren van het artiest zijn, die “ene” nooit in de steek zal laten.

16. KL 204 (Als Ik God Was)
Samen met “Kom Van Dat Dak Af” nog steeds het meest gespeelde en gedraaide liedje van mijn hand, hoewel het nooit een grote hit is geweest. De song stamt al uit 1977 en stond op de LP “Het Beste In Mij Is Niet Goed Genoeg Voor Jou”. Dezelfde muzikanten spelen er op mee als bij “Dan Een Mooie Huid Alleen”.

17. Het Heilig Vuur
In 1992 nam ik een paar liedjes op voor platenmaatschappij Arcade. Eén daarvan ging over al die oude rockers van het eerste uur, waarvan de meeste, soms letterlijk, verdwenen zijn, zoals Buddy Holly, Eddy Cochran, The Big Bopper, Elvis en Bill Haley. Ik vroeg mijn vriend George Kooymans, gitarist/zanger van de Golden Earring of hij misschien, samen met z’n maatjes drummer Cesar Zuiderwijk en bassist Rinus Gerritsen, wilde meespelen. Die jongens vonden het een leuk plan en samen met arrangeur/gitarist Hans Hollestelle werd “Het Heilig Vuur” op de band gezet. In de Fendal Sound Studio.

1. Een gelukkig man (songtekst)
2. Alles wat van waarde is, is weerloos (songtekst)
3. Ik heb je nog voor geen minuut gemist (songtekst)
4. Ik kan niet dansen (songtekst)
5. Mijn hart wil niet meer met mij praten (songtekst)
6. Morgen is nog zo onzeker (songtekst)
7. St. Maarten (songtekst)
8. Zo bang om te vliegen (songtekst)
9. Respect (songtekst)
10. Vlij je hart dicht tegen mijn hart (songtekst)
11. Jij is mijn lief (songtekst)
12. Iets ten westen van de zon (voor Olivia en Michelle) (songtekst)
13. Hou me heel stevig vast (songtekst)

Na 25 jaar (!) bracht Peter Koelewijn op z’n achtenzestigste in november 2009 weer een CD, gemaakt met uitsluitend nieuw materiaal, op de markt. Op deze plaat, “Een gelukkig man”, staan 13 gloednieuwe liedjes van ongekend goede kwaliteit.
Natuurlijk verschenen er de jaren daarvóór wel Koelewijn-CD’s maar dat waren producten met een paar nieuwe liedjes, aangevuld met oude hits.
Volgens insiders wist hij zijn meesterwerk uit 1977 de LP “Het beste in mij is niet goed genoeg voor jou”, met daarop “KL 204 (als ik God was)” en “Je wordt ouder papa” te overtreffen.
De zanger/componist/tekstdichter heeft ruim anderhalf jaar gedaan over zijn nieuwste hoogstandje en zoals hij zelf zei, hij is terug gegaan naar de basis: muziek met een band met gitaren, bas, drums, piano, orgel en hier en daar een sax- of vioolsolo. Geen groot orkest, geen bombast, alleen het herkenbare geluid van Koelewijn met een band als omlijsting van prachtige liedjes met verhalende,ontroerende, nostalgische en soms schokkende teksten. Meestal verpakt in een stevig ritme, want Peter Koelewijn zal zijn roots nooit verloochenen.

Radiomakers, die al wat liedjes van het album gehoord hadden, waren laaiend enthousiast, zo ook Frits Spits (zie artikel) die sprak over een “topprestatie” en “het is meer dan een album, het is een document waarop Peter Koelewijn heeft samengebracht wat hij al die jaren maatschappelijk en muzikaal van belang vindt”.
Kortom, Koelewijn kwam met “Een gelukkig man” weer terug in het rijtje van vooraanstaande Nederlandstalige popartiesten als Boudewijn de Groot, Blof en De Dijk. En dat op zich kan al een topprestatie genoemd worden van iemand van achtenzestig “wiens stem en fysiek nog geen enkele vorm van slijtage vertoont”, zoals een krant schreef.
Peter Koelewijn heeft bijna anderhalf jaar aan “een gelukkig man” gewerkt.

PERSOONLIJKE NOOT VAN PETER KOELEWIJN
Al meer dan tien jaar geleden was ik van plan deze plaat te maken want in 1984 had ik de LP “Diep water” afgeleverd. De laatste plaat met alleen nieuwe liedjes er op. Daarna kwamen er nog wel wat schijven uit, maar die bestonden uit nieuwe songs, aangevuld met bestaand materiaal. Maar steeds schoof ik de aanzet tot het maken van een geheel nieuwe CD voor me uit. Omdat ik bang was. Want kon ik het nog wel ? Ik had al zóveel geschreven in mijn leven. Maar was ik nog wel in staat om een plaat te maken zoals die mij voor ogen stond: met teksten die wat te melden hadden en muziek die interessant genoeg was?
Een half jaar na het krijgen van de Radio 2 Zendtijdprijs op 18 maart 2007 ben ik heel voorzichtig begonnen. Het eerste liedje werd “Jij is mijn lief”, een titel die Afrikaanse taalinvloed doet vermoeden, maar daar niets mee te maken had. Ik vond het “Jij is mijn lief, jij is mijn adem, jij is mijn ziel” ontroerender klinken dan het “normale” Nederlands, terwijl de muziek toch behoorlijk stevig werd. Toen dat liedje klaar was en ik er tevreden op terugkeek, voelde ik dat er nog veel meer in zat.

Voicemail
Toen ik in het Oostenrijkse ski-dorp Westendorf op een ochtend wakker werd, kreeg ik het idee voor “Ik heb je nog voor geen minuut gemist”. De eerste aanzet met de bijbehorende melodielijn overspoelde mij en rechtopzittend in de kussens schreef ik in een uur de tekst met onder andere de regels “verdomd nou je het zegt, ik heb je nog voor geen minuut gemist”. En dat zonder gitaar bij de hand om de melodielijn uit te werken. Dat was soms sowieso een probleem want ik kreeg op de meest onverwachte momenten nieuwe invallen. Ik had niet altijd een recordertje bij de hand en mijn grote angst was vaak om een melodielijn of tekstregels te vergeten. Midden op een golfbaan in Frankrijk kreeg ik het idee voor “Zo bang om te vliegen”. Maar zou dat tot ná de golfwedstrijd óók nog in mijn hoofd zitten. Ik nam geen risico, zei tegen mijn vrouw, die er ook bij was, dat ik haar op haar GSM ging bellen maar dat zij niet moest opnemen. En zo zong ik op haar voicemail het idee wat ik had in. Later luisterde ik dat af en zo wist ik nog precies wat ik bedacht had. Ideeën kwamen steeds meer en gemakkelijker. Mijn inspiratie haalde ik uit het leven zelf of uit verhalen die ik hoorde of las. Vaak liet ik daar de dichterlijke vrijheid op los.

Lucebert
Nadat ik Lucebert’s dichtregel “Alles van waarde is weerloos” had zien staan, wist ik dat ik daar iets mee wilde doen. De kracht van die zin raakte mij tot heel diep in mijn ziel en ik liet er mijn eigen fantasie op los. Voor het ritme in de melodie maakte ik er “Alles wat van waarde is, is weerloos” van. Ter wille van de zuiverheid besloot ik om mevrouw Tony Swaanswijk, de weduwe van Lucebert, om toestemming te vragen voor het gebruik van die ene regel. Nadat een paar familieleden het eindresultaat hadden gehoord en me schreven dat zij het prachtig vonden, kreeg ik die toestemming. Nadat ik op TV weer werd geconfronteerd met agressie jegens onschuldige burgers en zelfs tegen buschauffeurs en ambulancepersoneel, begon ik aan “Respect”. Vooral diegenen die zelf zo graag het Engelse “Respect man” in de mond nemen, zijn soms het ergste wat ontoelaatbaar gedrag betreft. Bij zinnen als “En ouden van dagen gaan hun huis niet meer uit in de onveilige wijk, de terreur van de straat maakt een vrouw vogelvrij wat maar al te vaak blijkt” past geen zoetsappige muziek. Meer een blok beton.

Iets ten westen van de zon
Ik wilde graag een liedje schrijven voor mijn twee kleindochters in New York: Olivia Faye en Michelle. Het werd “Iets ten westen van de zon”, een slaapliedje met als uitgangspunt Klaas Vaak die, als machinist van de slaaptrein, je meeneemt naar het droomland waar ieder kind een prins of prinsesje is. Ik heb nog een kleinzoon, Juno, maar die is al te oud voor deze tekst. “Een gelukkig man” is de titel van één van de dertien liedjes en ik heb de hele CD ook die naam gegeven. Ik vóel me ook een gelukkig man. Niet alleen omdat deze CD klaar is, maar ook dat ik tot het besef ben gekomen dat ik nog in staat ben om iets zinnigs met mijn talenten te doen. Dat ik nog creatief kan zijn met gevoel dat recht uit mijn hart komt. En dat is toch iets voor een man die zolang zelf daaraan heeft getwijfeld.

Ook verkrijgbaar via online verkoopkanalen:
iTunes
Nokia Music store
Zazell

Rond 2005 besloten Hans Sanders en Bots om weer het één en ander te gaan doen. Terwijl men aan de slag ging met het maken van basisbanden van wat uiteindelijk deze CD zou gaan worden, werd Hans ziek. Toen hij hoorde dat hij niet meer beter zou worden, wijzigde hij en het team de plannen: er zou een laatste “Botsmonument” komen in de vorm van een CD en een boek. Vrij snel werd duidelijk dat de voorman van de band, na vijf liedjes gezongen te hebben, de rest zelf niet meer vocaal zou kunnen invullen. Het idee kwam toen op om het album af te maken met gast artiesten en dan wel die collegae, die bij Bots pasten.

De eerste die werd gevraagd was Peter Koelewijn, de producer van de eerse vier Bots LP’s. Peter wilde graag meedoen en het liedje wist hij óók al: “De man”. In 2009 zong hij de song in in de Fendal Sound studio’s in Loenen aan de Vecht. Het is een opmerkelijk album geworden met medewerking van Guus Meeuwis (Zeven dagen lang), Huub van der Lubbe (Menens), Freek de Jonge (Paradijs), Gerard van Maasakkers ( De bevalling), JW Roy (Ons moeder), Maarten van Roozendaal (Kreupel), Rik Polman (Popmuzikant), Thé Lau (Dokter), Lenny Kuhr (Wie zwijgt stemt toe) en nog zes tracks van Hans Sanders, waaronder Lied van de werkende jeugd en het Duitse Das weiche Wasser.
De plaat werd geproduceerd door Kees Buenen (ook lid van Bots), Mark Derksen en Roland Boltz en werd uitgebracht op het label van platenbaas Hans Kusters, oude vriend van Koelewijn (zie ook Jansen, Bart). Het boek met dezelfde titel als de CD werd tegelijkertijd uitgebracht in combinatie met de CD.

Hans Sanders stierf op 3 november 2007. Een in Nederland ondergewaardeerde popmuzikant en componist/tekstdichter. Wrang is het te weten dat in Duitsland zijn talenten veel hoger werden ingeschat. Zijn grote betekenis voor de Nederlandse popmuziek is juist te horen op deze CD.