Singles van 1990 t/m 1999
<< terug naar het overzicht | Klik op een afbeelding voor een vergroting

hoes	titel	jaar	label	hitparade
	KL 204 (Als ik God was) Je wordt ouder papa	1990	Dino Music DNS 2017	Tip
	Deze plaat bracht Dino op de vijftigste verjaardag van Peter Koelewijn uit als eerbetoon. In 1986 besloot Peter Koelewijn om na tien jaar het nummer “KL 204” opnieuw op te nemen in de Sound Push Studio met technicus John Solleveld en arrangeur Hans Hollestelle. De redenen waren o.a. dat hij een moderne versie (met synthesizers) wilde maken én dat hij meer en meer het gevoel kreeg eigenaar te willen zijn van zijn geesteskinderen. Tot dan had hij alle opnamen gemaakt voor diverse platenfirma´s, die er mee konden doen wat ze wilden zonder dat hij, als producer, auteur en artiest, daarover maar iets te zeggen had. Daarom nam hij in een later stadium al het oude Peter en zijn Rockets materiaal in eigen beheer opnieuw op (zie LP/CD discografie “Het beste van Peter Koelewijn, 1995, AZZA). Helaas was de nieuwe opname van “KL 204” in alle opzichten minder dan de originele uit 1978.
	Olé olé voor EVV Olé olé voor EVV	1991	HvH 920707
	Als jochie ging Peter Koelewijn, opgegroeid in de Eindhovense volkswijk Stratum, kijken naar “zijn” voetbalclub EVV, de Eindhovense Voetbal Vereniging. Daar stond hij toen al langs de lijn van het veld aan de Aalsterweg te kijken naar zijn blauwwitte idolen als Noud van Melis, de gebroeders Tabak, Jan Louwers en Willy Schmidt. Hoewel hij al heel lang weg is uit de Lichtstad, houdt hij nog elke week het wel en wee bij van EVV. Zijn Rockets-makker van het eerste uur, Harry van Hoof, die nog steeds in Eindhoven woont, belde Peter in 1991 op en stelde hem voor om samen aan het vernieuwde clublied voor de blauwwitte brigade te werken. Daar werd een singeltje voor de thuismarkt van gemaakt.
	Papa´s slapen liever ´s nachts De loop van een geweer	1992	Arcade 0174501
	Platenmaatschappij Arcade wilde in 1992 een “Allerbeste” verzamel LP uitbrengen (zie Album discografie) met Peter Koelewijn materiaal. Ze vroegen of de zanger/songschrijver nog een paar extra liedjes wilde schrijven en opnemen. Eén daarvan was “Papa´s slapen liever ´s nachts”, eigenlijk een vervolg op “Je wordt ouder pappa”. Ging het laatste liedje o.a. over zoon Joep, de nieuwe titel beschreef de bezorgdheid van de vader omtrent z´n dochter. Voor Peter was dat Kim. Het liedje werd in een reggae-jasje gestoken en opgenomen in de Fendal Sound Studio met technicus Hans van Vondelen en arrangeur Hans Hollestelle. Waarom hij “Papa´s slapen liever ´s nachts” met één P en “Je wordt ouder pappa” met twee P´s had geschreven, was de componist/tekstdichter desgevraagd zelf ook een raadsel.
	Hallelujah Holland Hallelujah Holland (instrument.)	1992	Dino music DNCS 20665
	De zoveelste voetbalplaat waaraan Peter Koelewijn meewerkte. Ditmaal ook (weer) als artiest. 1992 was het jaar van de Europese kampioenschappen en Tony Berk van platenfirma Dino Music, net zo´n voetbalfanaat als Peter, vroeg diverse producers om materiaal om een CD uit te brengen. Peter nam het door hemzelf geschreven “Hallelujah Holland” op in de Fendal Sound Studio met technicus Hans van Vondelen en arrangeur Hans Hollestelle.
	Ja daar is Romario Hallelujah Holland	1993	Indisc DICD 8477	31
	Als Samba Souza De Braziliaanse voetballer Romario de Souza Faria was begin jaren negentig de absolute vedette van voetbalclub PSV in Eindhoven en een aanwinst voor de velden in Nederland. Er was soms een hoop om hem te doen, want qua trainingen e.d. was hij niet de ijverigste. Een van zijn gevleugelde uitspraken was “Romario moet slapen”. John Haenen, hoofd van Veronica TV en vriend van Peter Koelewijn, wijdde een TV-special aan de voetbal-maestro. Hij vroeg of Peter daarbij een muziekje wist en die wees hem op het oude “Si tu vas à Rio” van Dario Moreno. “ Maak jij daar nou een tekst op en zing het even in, dan laten we dat bij de beelden op de achtergrond horen”, stelde John voor. Dat beviel zó goed, dat er vanuit de aanhang van PSV het verzoek kwam om het liedje op single uit te brengen. Peter overhandigde het eerste exemplaar aan Romario en die zei dat hij er zeer trots op was. En of de platenmaatschappij niet wat extra exemplaren had, want die wilde hij naar familie en kennissen in Brazilië sturen.
	You´ll never walk alone Hallelujah Holland	1994	Mercury 858893
	Duet met Gerry Marsden De wereldkampioenschappen voetbal werden in 1994 in de USA gehouden en platenfirma Philips vond het een goed idee om een voetbalplaat uit te brengen met daarop artiesten uit diverse deelnemende landen. De co-ordinatie werd in New York gedaan door Bas Hartong, een Eindhovenaar die vroeger bij de Nederlandse firma Phonogram had gewerkt en die een zeer goede kennis was van Peter Koelewijn. Bas was gek op voetbal in het algemeen en op PSV in het bijzonder. Hij gaf zijn eerste kind zelfs drie namen die met de letters P, S en V begonnen. Hij stelde voor “You´ll never walk alone” op te nemen. “En dan samen met Gerry Marsden”, vond hij. Gerry Marsden had, samen met zijn band The Pacemakers, in het begin van de jaren zestig van “You´ll never walk alone” een hit gemaakt. Het liedje kwam uit de succesvolle Amerikaanse musical Carousel, in 1945 geschreven door Richard Rodgers en Oscar Hammerstein. De opname zou plaats vinden in een studio in Engeland en daar ging Peter Koelewijn met Phonogram promotieman Janus Toethuis (ex-Rockets en productiefirma Born Free) naar toe. Ze kwamen, midden op het platteland, in een mallotige Spartaanse situatie terecht. De studio bestond uit een kamer met wat apparatuur en voor ´t inzingen stond Peter in een ander ruimte, zonder visueel contact met de technicus/eigenaar. Die had van Philips Amerika de opdracht gekregen omdat hij ooit eens een rugby-hit had gescoord. De stem van Gerry Marsden stond al op de tape. Peter, die normaal af en toe sigaretje rookte als hij inzong, werd dat verboden omdat de eigenaar niet tegen sigarettenrook kon. De zanger was gewend dat, inclusief een paar keer het liedje doornemen, zijn partij er binnen een uur op zat, maar de technicus kon er maar geen genoeg van krijgen. Na een paar uur zei Toethuis, die zin in een biertje kreeg maar nergens een koelkast had gezien tegen hem: “Ik denk dat het véél beter gaat als Peter er een biertje bij drinkt”. De man ging daarvoor naar zijn vrijstaande woonhuis en kwam na tien minuten terug met zeggen en schrijven twee flesjes…. Even later stonden Janus en Peter buiten in de kou een sigaretje te roken. “Wat een klote zooi”, zuchtte Koelewijn terwijl hij over het glooiende Engelse platteland uitkeek, “dit moet minstens een wereldhit worden anders zal ik mezelf altijd een kluns vinden dat ik hier ja tegen heb gezegd”. Het werd geen wereldhit. Toen de gemixte tape in Nederland arriveerde, heeft Peter die opnieuw onder handen genomen. Het ergste vond hij nog dat hij Gerry Marsden niet had gezien.
	Alice (who the X is Alice) Alice (instrument.) My brother is a rocker Slaves on the run	1995	RPS 95022	1
	Als Gompie In 1995 kreeg Peter Koelewijn telefoon van vriend Rob Peters, directeur van de kleine, maar zeer actieve platenmaatschappij RPC. “Ik was gisteren in café Gompie in Nijmegen en daar ben ik van m´n kruk gevallen”, viel hij met de deur in huis. “De disc-jockey draaide de ouwe Smokie-hit “Living next door to Alice” en op het moment dat in het refrein die regel voorbij kwam, trok hij na het woord “Alice” het geluid weg. De hele zaal brulde. “Alice, who the fuck is Alice !?”. Peer, da´s een hit. Dat ga ik opnemen en jij moet het zingen !” Koelewijn kende dat liedje natuurlijk, had het altijd leuk gevonden, dus stond hij de dag daarna met Rob in de MC Studio in Nederhorst den Berg en nam met technicus Hans Aalbers en arrangeur John van de Ven “Alice, who the X is Alice” op (zie Album discografie). “Wat denk je er van”, stelde Rob aan Peter voor “zullen we de kosten samen delen en als we er iets aan verdienen, de winst ook?”. De zanger had geen idee of ´t een hit zou worden, maar wilde all the way met de grap meegaan.Besloten werd om de artiestennaam Gompie te gebruiken, naar het café waar het begonnen was. De plaat kwam op de eerste plaats in de Benelux en werd ook een grote hit in diverse andere landen, tot in Canada toe. De Canadezen wilden een speciale clip maken voor de country markt. Daarvoor moest Peter Koelewijn overkomen naar Montreal. Maar hij zou net met de mix van het eerste Helmut Lotti album gaan beginnen in de Wisseloord Studio in Hilversum. De enige mogelijkheid was om binnen drie dagen heen en terug te gaan. Hij kreeg business-class tickets en werd in Canada met alle egards ontvangen, inclusief limousine van een meter of vijf met champagne en televisie. Door het tijdsverschil kon hij maar een paar uur slapen. De volgende dag meldde hij zich op de set ergens in een straat, waar hij het meest krankzinnige circus zag uit zijn loopbaan. De regisseur had alles uit de kast getrokken: door elkaar renden figuranten als dienstmeisjes, schietende cowboys, brandweerlieden, agenten, een ballonnen verkoper en nog een hele rits andere malloten. “Mijn hemel”, dacht de artiest “wat is míjn rol in dit pandemonium”. Hij was nog lang niet aan de beurt, kreeg hij te horen en daarom nam iemand van de platenmaatschappij hem mee naar een radiostation om de plaat te promoten. Peter kwam in een programma terecht met drie presentatoren, die allervriendelijkst waren en die de zanger helemaal in hun armen sloten toen die ook nog een beetje Frans bleek te spreken. Want dat deel van Canada is Franstalig. De Nederlander had een gitaar opgemerkt en zag dat er soms veelbetekenend naar gekeken werd. “Ja”, fluisterde de man van de platenmaatschappij “ze willen eigenlijk dat je een stukje van “Alice” speelt en zingt”. Koelewijn zat nog met z´n jet-lag en zag dat niet zo zitten, dus hij vroeg om het waarom. “Nou”, kreeg hij te horen “er komen hier zoveel, vooral Amerikaanse, nieuwe artiesten en groepjes die allemaal de mooiste platen hebben gemaakt. Alleen zijn ze er hier al een tijdje achter dat een hoop van die lui die platen zelf niet hebben gezongen óf dat er een maand over gedaan is om het er op te krijgen. Aan die fake doen deze radiomensen niet meer mee. Een artiest die zijn platen gedraaid wil zien, zal eerst moeten bewijzen dat ´ie ook wat kan”. Een examen dus. Peter Koelewijn nam de gitaar, rijmde nog een coupletje met de namen van de DJ´s er in en slaagde met vlag en wimpel. Toen hij later weer op de set kwam, nam de regisseur met hem nog gauw een shot op. Peter heeft de clip nooit gezien, maar hoorde wel achteraf dat hij helemaal naar Montreal was gevlogen om er tien seconden in te zien te zijn…
	Alice, who the X is Alice? 1.Wonerland mix 2.Gabbaland mix 3. House club mix	1995	RPS 95042
	Als Gompie
	Alice, who the X is Alice? (Radio “bleeb” version) Alice, who the X is Alice? (Original XXXX version)	1995	Epic/Habana 662088
	Als Gompie Engelse 45 toeren vinyl release Zo ver bekend is alleen in Engeland (en misschien in Duitsland) een 45 toeren vinyl versie uitgebracht. Omdat diverse Engelssprekende landen een probleem hadden met het woord “fuck”, werden allerlei varianten bedacht, waaronder het laten horen van een “piep” (“bleep”) in plaats van het omstreden woord. Dat werkte natuurlijk niet. Bijzonder is dat op deze release de A-kant de gekuiste versie bevat maar dat op de B-kant de “fuck” versie staat. In de USA was de plaat alleen maar op underground stations te horen, terwijl men in Canada voluit ging op alle stations met de originele versie. Op de hoes van deze 45 toeren plaat is een lullig, laf stickertje geplakt met daarop “Gompie. This single contains the “F” word version” Toen Peter Koelewijn met Piet Souer naar Hollywood ging om daar een plaat met Engelbert Humperdinck op te nemen (zie Engelbert Humperdinck), liet hij de Gompie hit aan Engelbert horen. Die had ´m nog nooit gehoord, kwam niet meer bij en wilde absoluut de plaat hebben voor z´n feestjes. Een paar maanden later was de zanger in Amsterdam bij de presentatie van zijn CD en in het bijzijn van enkele Nederlandse verslaggevers vroeg Peter argeloos aan hem of de Gompie plaat een succes was op z´n party´s. Humperdinck realiseerde zich niet dat het nummer een gigantische hit was geweest in Nederland, dat elke journalist het liedje kende en ook wist dat Koelewijn het had gezongen. Gespeeld verbaasd keek hij Peter aan en zei dat hij niet begreep waarover die het had. De producer probeerde nog met: You know, the record I gave you. Who the fuck is Alice”. Geschokt antwoordde Engelbert dat hem van zo´n plaat niets bekend was. “Dat komt omdat ´ie al zo lang in Amerika woont”, zei iemand later tegen Peter. “En die Amerikanen zijn, wat dit soort dingen betreft, de grootste hypocrieten”.
	Tarzan & Heidi King Knut´s can can Girls go banana´s Carmen & Carmen	1995	RPC 95132	Tip
	Als Gompie Een ijzeren wet in showbusiness land is, dat een grote gimmick plaat zelden een opvolger krijgt. En natuurlijk, “Alice” was een gimmick plaat. Maar Rob Peters en Peter Koelewijn probeerden het natuurlijk toch. Peter schreef “Tarzan & Heidi”, een mal liedje waarin de jungle-roep van Tarzan en het gejodel van Heidi voor meezingen door het publiek moesten zorgen. De plaat werd een bescheiden succesje. Rob bracht een speciale gelimiteerde oplage van de plaat uit waarbij de hoes was gemaakt van “pantervel”.
	Life ? You never saw my wife Who the X is Gompie ? Samba bamba Help me to help you	1995	RPC 95182
	Als Gompie Derde Gompie single, getrokken van de LP “Who the X is Gompie” (zie LP/CD discografie). Het liedje is het bekende “Look on the bright side of life” van Monty Python, alleen werd het wat veranderd. Achteraf had deze single beter achterwege kunnen blijven. Zoals Rob Peters en Peter Koelewijn daarna tegen elkaar zeiden: “Het is mooi geweest. Gompie moeten we alleen nog uit de kast halen als we een bijzonder liedje tegen komen dat geschikt voor ´m is”.
	Oranje is Oranje blijft Oranje is Oranje blijft (instrument.)	1996	Bunny Music ACCS 350503	26
	Alwéér een voetballiedje maar in dit geval werd het geschreven door Eric van Tijn, Jochem Fluitsma en reclameman Pels. In 1996 werden de Europese voetbalkampioenschappen in Engeland gehouden. De verzekeringsmaatschappij Nationale Nederlanden was een van de hoofdsponsors van het Nederlands elftal. De firma was duidelijk aanwezig op de TV met spots en Fluitsma, Van Tijn en Pels hadden de muziek plus tekst daarvoor gemaakt. Aan Peter Koelewijn werd gevraagd om de spots in te zingen in de Soundwise Studio van Jochem en Eric. Dat pakte zó goed uit, dat besloten werd er een single van te maken. Die schoot direct de hitparade in maar strandde op 26, toen Oranje uit het toernooi werd gespeeld.
	PSV is electric ! PSV is electric ! (instrument.) De PSV samba bamba	1997	RPMS 97132
	Als Mathilde Avenue met lied voor voetbalvereniging PSV In 1997 werd het Eindhovense PSV landskampioen. Rob Peters van RPC Records stelde een speciale PSV CD samen en vroeg Peter Koelewijn of die een extra single idee had. Aangezien die in het verleden ook al “Ajax wint de wereldcup”, “Vogels van het IJsselmeer”,“Mijn Feyenoord”, “Olé, olé voor EVV” en nog een handvol liedjes voor en over Oranje had geschreven en/of gezongen, kon voor hem een strijdlied voor PSV niet achterblijven. Het werd “PSV is electric” en als artiestennaam koos Peter Mathilde Avenue naar de laan waaraan het stadion gelegen is.
	All I want for Christmas is a Spice Girl Wico-Ole arriva	1997	RPC 7432162843
	Als Gompie Ex Guys & Dolls lid Paul Griggs stuurde eind 1997 een cassette op met daarop het door hem geschreven liedje: “All I want voor Christmas is a Spice Girl”. Een grappige song en Rob Peters en Peter Koelewijn, de mannen achter Gompie, zagen er wel wat in. Dus werd Gompie weer opgevoerd als artiest. Piet Souer zorgde voor het arrangement en de opname was in de Fendal Sound Studio. De Spice Girls was vanaf halverwege de jaren negentig een zeer populaire Engelse meidengroep en hadden onnoemelijk veel fans. Daarom ook kwam de single in Engeland uit. Peter werd zelfs gebeld door de BBC om te vertellen waarom hij die plaat had opgenomen en hem werd duidelijk gemaakt dat het liedje best eens een hit in de UK kon worden. Helaas bereikte pal daarop de onenigheid tussen diverse Spice Girls een hoogtepunt en verbrokkelde het imago van de groep. En daarmee de kans op een succes voor “All I want for Christmas”.

Terug naar boven

[ Home | Nieuws | Biografie | Discografie | Media | Awards | Songteksten | Fotoalbum | Video | Service | Contact ]

© | Colofon | Gebruiksvoorwaarden